Pendiri Jemaat Ahmadiyah, Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, berasal dari keluarga terhormat. Mirza adalah gelar yang biasa diberikan kepada kaum ningrat keturunan raja-raja Islam dinasti Moghul berasal dari Persia. Sebutan Hadhrat biasa diberikan orang kepada wujud-wujud suci, atau pada ‘alim rabbani; sebutan Ghulam merupakan nama famili. Jadi, nama asli beliau hanyalah Ahmad.
Hadhrat Ahmad dilahirkan pada tanggal 13 Pebruari 1835, sesuai dengan 14 Syawal 1250 H, pada hari Jumat di kediaman orang tua beliau sendiri, Mirza Ghulam Murtadha, di dusun Qadian, yang terletak 24 Km dari kota Amritsar, Punjab, India.
Keluarga Mirza yang menetap di dusun Qadian itu mempunyai hak atas seluruh dusun Qadian dan berhak memungut pajak 5 % dari tiga desa sekitarnya. Setelah mengalami kejayaannya, kerajaan Moghul mengalami kepudarannya dan menjadi terpecah-pecah, lalu dilanda oleh kebangunan kembali raja-raja Hindu dan Sikh, hingga musnah sama sekali dengan datangnya Ingggris.
Di zaman penjajahan Inggris ayahanda beliau berusaha mendapatkan kembali hak-hak atas tanah milik beliau dengan membelanjakan puluhan ribu rupees, untuk memenangkan tuntutan di meja hijau, akan tetapi semuanya tidak berhasil. Sebagai ayah, Mirza Ghulam Murtadha menumpahkan banyak harapan kepada Hadhrat Mirza Ghulam Ahmad, agar sang putra itu kelak dapat berjuang memulihkan kejayaan dan pamor duniawi keluarga Mirza. Akan tetapi Hadhrat Ahmad berkecenderungan sebaliknya, bahkan beliau mengungkapkan perasaan beliau: “Aku tidak menghendaki kekayaan dalam arti kata duniawi, akan tetapi kaya dalam arti rohani….”
Sekedar hormat dan taat kepada ayahanda, beliau acapkali juga menyelasaikan perkara-perkara pengadilan membantu ayahanda; akan tetapi sebenarnya beliau merasa enggan dan hati beliau selalu dekat kepada urusan rohani dan mencari kepuasan dalam asyiknya berzikir dan beribdah kepada Allah SWT. Kata beliau dalam sebuah syair:
“Aku punya teman dan aku dipenuhi kecintaan-Nya
Aku merasa muak dengan segala pangkat dan kehormatan
Kulihat dunia dan pengikut-pengikutnya menderita kelaparan
Namun negeri cintaku tak pernah mengalami kekurangan
Manusia cenderung kepada kesenangan dunia
Sedang aku cenderung ke Wajah yang memberi kenikmatan dan kesyahduan”
Hadhrat Ahmad tidak pernah menduduki bangku sekolah, karena memang sekolah-sekolah tidak ada waktu itu di Qadian. Akan tetapi sebagai anak dari keluarga terhormat, beliau di asuh oleh guru-guru pribadi yang mengajarkan Al-Quran dan bahasa Persia. Beliau menunjukan bakat dan keinginan belajar yang luar biasa, dengan demikian kecintaan kepada Al-Quran tumbuh dan semakin meresap ke dalam hati sanubari beliau. Sebagai orang yang mempunyai pembawaan suci, kebanyakan waktu beliau lewatkan di dalam mesjid, asyik membaca dan muthalaah Al-Quran dan sering orang mendapatkan beliau berjalan mondar-mandir di mesjid dengan sebuah kitab di tangan, satu tanda, otak beiau penuh dengan daya dinamika, dan hati penuh dengan kecintaan kepada Al-Quran. (Hayatu Ahmad, 1960 : 4)
Beberapa waktu sebelum Mirza Ghulam Mutadha wafat, Hadhrat Ahmad bermimpi, seorang malaikat datang kepada beliau dan menasihati beliau supaya menjalankan ibadah puasa tertentu sesuai dengan sunnah para rasul Allah dan Waliullah untuk memungkinkan diri beliau menerima rahmat Allah. Maka beliaupun menjalankan puasa-puasa itu dengan diam-diam tanpa diketahui orang. Beliau tinggal disebuah kamar ditingkat atas dan mengatur agar makanan dibawakan ke kamar beliau. Dengan diam-diam beliau suka mengundang anak-anak miskin dan anak-anak yatim makan bersama-sama. Sesudah dua atau tiga minggu berikutnya beliau memutuskan mengurangi makan beliau sedikit demi sedikit, sampai akhirnya beliau cukupkan hanya makan sekerat roti saja untuk mengisi perut beliau sehari semalam. Dalam hari-hari itu banyak ru’ya yang beliau saksikan.
Pada tahun 1876 ketika Hadhrat Ahmad sedang tinggal di Lahore, beliau menerima ilham bahwa ayah beliau akan segera tutup usia. Beliau segera pulang ke Qadian dan mendapatkan ayahanda sedang sakit karena desentri. Beliau diberi kabar lagi oleh Allah, bahwa ayah beliau akan wafat sesudah matahari terbenam.***
Tidak ada komentar:
Posting Komentar